Opis
Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, ulokowane w jednym z najważniejszych w kraju zabytków architektury przemysłowej – Białej Fabryce Ludwika Geyera, jest największym w Europie i unikalnym w skali świata muzeum poświęconym włókiennictwu. Prowadzi działalność o charakterze naukowo-badawczym, kulturalnym i edukacyjnym, angażując się w interdyscyplinarne projekty. Posiada imponującą kolekcję obiektów związanych z historią włókiennictwa, bogate i zróżnicowane zbiory tkaniny przemysłowej, artystycznej, odzieży i akcesoriów z różnych okresów. Od 1972 r. cyklicznie organizuje
Międzynarodowe Triennale Tkaniny – najstarszą i najważniejszą wystawę związaną ze medium tkaniny. W październiku 2022 roku rusza kolejna,
17. edycja wydarzenia, która za każdym razem przyciąga setki artystów z całego świata.
Dzięki unikalnym w skali kraju zbiorom, muzeum jest organizatorem wielu wystaw i wydarzeń skupionych wokół działalności wybitnych twórców tkaniny artystycznej oraz ekspozycji poświęconych modzie. Do najważniejszych z nich można zaliczyć wystawy takie, jak „Metamorfizm” Magdaleny Abakanowicz, „Jerzy Antkowiak – Moda Polska” czy „Christian Dior i ikony paryskiej mody z kolekcji Adama Leja” prezentująca obiekty z kolekcji projektanta oraz powojennych paryskich mistrzów haute couture.
W Muzeum można obejrzeć wystawę stałą
MIASTO-MODA-MASZYNA, która jest wielowątkową opowieścią o Łodzi ukształtowanej przez przemysł włókienniczy. To historia o energii i dynamice miasta będącego w nieustannym ruchu, o jego wzlotach i upadkach oraz transformacjach warunkujących życie jego mieszkańców. Na ekspozycję składają się trzy wątki tematyczne, trzy piętra i licząca ponad 2 500 m² przestrzeń wypełniona niemal 400 obiektami z kolekcji CMWŁ.
Na wystawie
„Sala maszyn w ruchu” można natomiast usłyszeć zabytkowe krosna przy pracy, a tym samym poczuć niepowtarzalny klimat sali fabrycznej minionych czasów oraz realia niezwykle trudnej i wymagającej pracy tkacza, gdzie codzienny znój, mozół, kurz i szum wyznaczały powtarzalny rytm pracy.
Ważną częścią Muzeum jest Łódzki Park Kultury Miejskiej (dawny Skansen Łódzkiej Architektury Drewnianej). Na jego terenie znajduje się osiem historycznych obiektów, typowych dla zabudowy Łodzi w XIX i na początku XX wieku. Pięć drewnianych domów wypełnia wystawa stała
„Łódzkie mikrohistorie. Ludzkie mikrohistorie” opowiadająca historię wielokulturowej, włókienniczej Łodzi z perspektywy codziennego życia jej mieszkańców.
Instytucja posiada także bogatą ofertę
warsztatów i zajęć edukacyjnych skierowanych dla dzieci i dorosłych, w trakcie których – poprzez swobodną ekspresję i eksperymentowanie – uczestnicy sami tworzą i poznają szeroko pojętą sztukę.
Od 2009 r. Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi jest gospodarzem
„Geyer Music Factory” - cyklu letnich koncertów, które na stałe wpisały się w wakacyjny kalendarz łódzkich wydarzeń. Latem na dziedzińcu Białej Fabryki odbywają się również pokazy kina plenerowego.
Do budynku prowadzą dwa wejścia od ul. Piotrkowskiej 282 oraz od strony ul. Milionowej (obecnie nieczynne dla zwiedzających). Wszystkie wejścia do Muzeum są usytuowane na poziomie ”0” – nie trzeba pokonywać schodów, aby dostać się do Muzeum. W budynkach A, B, C oraz D zamieszczone są windy, dające bezpośredni dostęp do sal wystawienniczych, sali edukacyjnej i konferencyjnej, biblioteki. W każdym z budynków znajdują się także toalety dla osób z niepełnosprawnością. Budynek willi zlokalizowany na terenie Łódzkiego Parku Kultury Miejskiej również został wyposażony w windę. W budynku Kotłowni zapewniono następujące udogodnienia dla osób z niepełnosprawnością: na klatce schodowej zostały zamontowane kontrastowe oznaczenia krawędzi stopni, na drzwiach toalet zostały zamieszczone tabliczki możliwe do odczytania za pomocą dotyku, przy wejściach na wystawę oraz w kasie Muzeum zostały zamieszczone informacje dla odwiedzających o wykorzystaniu na wystawie mrugającego światła, mogącego stanowić zagrożenie ataku dla osób z epilepsją fotogenną. Na terenie Muzeum znajdują się pylony informacyjne z opisami w języku Braille’a.